Do dnia dzisiejszego istnieje wiele obiektów rolnych z czasów PRL-u, które posiadają niemały potencjał mieszkalny, a także do rozpoczęcia ciekawego i dochodowego biznesu. Można by wzorować się na przykładzie przekształcenia portugalskiej osady rolniczej, wybudowanej ponad 200 lat temu, w małą turystyczną miejscowość wraz z osiedlem i eleganckim, oryginalnie zmodernizowanym hotelem zapewniającym wypoczynek swoim gościom.
Do Monte na południu Portugalii, José António Uva, ósme pokolenie rodziny zamieszkującej tą wieś, w 2011 roku został zaproszony Pritzker Prize, aby podjąć się generalnej renowacji i odmłodzenia wsi, która zakończyła się wielkim sukcesem.
Interwencje architekta skupiły się na zachowaniu dziedzictwa kulturowego osiedla, a jednocześnie wyremontowanie głównego budynku i kilku sąsiadujących budynków gospodarczych, aby móc osiągnąć nowy cel trzymając się biznesplanu. .
Jedynym sposobem, aby zachować dziedzictwo było tchnienie drugiego życia w istniejące budynki i zaadaptowanie ich do użytku codziennego, nawet jeśli miałoby być to osiągnięte dzięki nielicznym, małym modyfikacjom małych uszkodzonych budynków, jakie zostały wcześniej zauważone.
Codzienne użytkowanie wszystkich budynków pozwala na wykorzystanie statusu dziedzictwa.
Monte składa się z siedmiu budynków, należących do tzw. starego budownictwa, rozmieszczonych przy głównej ulicy, gdzie obiekty biurowe i przemysłowe znajdowały się po stronie północnej obok dawnego spichlerza. Natomiast po południowej stronie ulicy znajduje się budynek główny, pawilony z przeznaczeniem rolniczym i hodowlanym oraz chlew.
Mieszkańcy wsi uważają, że: "To nie jest tylko dom, to jest nasz świat, nasza wieś.”. Prawdopodobnie, dzięki takiej postawie mieszkańców i użytkowników, ulica, ryneczek, budynki gospodarcze i inne tradycyjne budowle, są w rzadko spotykanym stanie.
Mieszkańcy wsi, pomimo codziennych obowiązków, są bardzo zaangażowani w działalność kulturalną, religijną oraz szkolną.
Hotel, znajdujący się w centralnej części miejscowości, oferuje 22 pokoje, dwa apartamenty oraz 16 domków. Do udogodnień dla licznych gości zaliczamy restaurację, bar, winiarnię, sklep, stajnię, spa, które rozmieszczone są wokół całego osiedla. W pobliżu znajduje się studio wraz placem zabaw dla dzieci na sąsiednim podwórzu.
Odświeżone i "wybielone" kamienne konstrukcje z dachami z terakoty wykończone zostały kafelkami z zachowaniem oryginalnych tekstur.
W sklepionej przestrzeniach, kiedyś stanowiących część młyna, zlokalizowany główny, a pomieszczenia byłej stodoły zaadaptowano na luksusową i elegancką restaurację.
Po drugiej stronie ulicy znajduje się duży warzywny ogród i basen ze schodami przy olbrzymim granitowym kamieniu, który jest odniesieniem do historycznego pochodzenia posiadłości. W okresie megalitycznym, mieszkańcy Alentejo, używali kamiennych wielkich głazów jako schronów.
Architekt krajobrazu João Gomes da Silva przy współpracy z kilkoma innymi firmami, również przyczynił się do ożywienia posiadłości, która ma na celu zapewnienie dostatniej przyszłości dla lokalnej społeczności z poszanowaniem ekologii regionu i historii.
Obiekt wypoczynkowo - mieszkalny Sao Lourenco do Barrocal jest najlepszym przykładem pracy Souto de Moura w zakresie renowacji historycznego obiektu.
Budynki Monte są doskonałym dowodem ba to, że stare zapomniane budynki rolne, mogą stać się bardzo dobrą inspiracją dla polskich inwestorów myślących o lokalnych obiektach,
Portugalska inwestycja nie wymagała żadnych większych zmian w prawie użytkowania, ale wszystko zależy od inwencji twórczej, projektu i biznesplanu. Jest to szansa na rozwój polskiej wsi, przebranżowienie bądź też na przeprowadzkę i/lub na stworzenie miejsc pracy dla lokalnej społeczności.
Pierwsze trzy zdjęcia pokazują dawne budynki PGR-u, a następne portugalską metamorfozę osady rolnej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz