Szwajcarska technologia na przykładzie domu z Praz de Fort.

Mała stodoła zbudowana w drugiej połowie XIX w. została pierwotnie usytuowana przy wjeździe do miejscowości Praz-de-Fort znajdującej się w szwajcarskiej dolinie  Val d'Entremont. Przed I wojną św. stodoła została opuszczona. Następnie ją zdemontowano w celu zmiany lokalizacji o kilka kilometrów i przebudowano na dom jednorodzinny znajdujący się terenie 1396 m2 w 
masywie góry Mont Blanc w pobliżu schroniska Saleinaz, położonego na 2691 m n.p.m. w kantonie Valais w Szwajcarii. 
Nową niezależną strukturę i wnętrze skonstruowano na planie starej obory. Odstępstwo nowoczesnego wnętrza od tradycyjnej zewnętrznej konstrukcji tworzy bogatą mieszankę dzięki półotwartym przestrzeniom zapewniającym wzorową komunikację miedzy domownikami. Mieszkanie stanowi jedną, otwartą i ciągłą powierzchnię, regulowaną przez różnice w poziomach. Przestrzenie wymagające prywatności, np. sypialnia i biuro, powstały w górnej części stodoły. Dolna część przeznaczona jest na kuchnię, jadalnię oraz salon.
Jedyne istniejące otwory drzwiowe, zostały zaadaptowane na wejście główne oraz wejście na balkon i taras. Wszystkie drzwi zostały przeszklone, a tworzenie dodatkowych nowych otworów została zmniejszona do minimum. Pozwala to na zachowanie charakteru stodoły, a jednocześnie zwiększa komfort mieszkania. Nowe otwory okienne i drzwiowe zaplanowano tak, aby współgrały w harmonii z naturalnym otoczeniem zewnętrznym.Krajobraz naturalny tworzą istniejące gęste pola pszenicy, które zapewniają bardzo malownicze i kojące widoki. Ściany zewnętrzne są zbudowane jednorodnego materiału, aby były łatwiejsze w utrzymaniu, a jednocześnie zapewniające prywatną przestrzeń dla użytkowników wewnątrz budynku. 
Podstawa domu została zmieniona z drewnianej na betonową, która przypomina tradycyjną kamień używany do budowy podłogi. Energia potrzebna do obsługi domu pozyskiwana jest z baterii słonecznych zamontowanych na dachu, przypominających naturalną dachówkę.